به نام خدا آکادمی طومار اندیشه برگزار می‌کند: (برنامۀ شمارۀ ۲۰) عنوان کارگاه: بهره گیری از گفتمان در علوم انسانی   مدرس: دکتر عبدالمجید مبلغی هیئت […]

به نام خدا آکادمی طومار اندیشه برگزار می‌کند: (برنامه شماره ۲۲)   عنوان کارگاه: خطاهای منطقی مکرر در مقالات علمی ـ پژوهشی   مدرس: دکتر حامد […]

تاریخ شفاهی در نقش مکمل تاریخ نگاری معاصر، بسیاری از ابعاد وجودی انسان و روابط انسانی را که با ابزار کمی شناسایی نمی شود در نظر گرفته و با روش تحقیق کیفی با توجه به تجربیات انسانها می‌کوشد این ابعاد را از دیدگاه افرادی که موضوع و واقعه ای را تجربه کرده‌اند ضبط و ثبت نماید. در ضرورت موضوع تاریخ شفاهی باید گفت بیش از چند دهه از عمر آن در جهان و ایران می گذرد و مهمترین تحقیق در تاریخنگاری مدرن بشمار می‌رود. حوزه تحقیقی تاریخ شفاهی در زمینه نهادهای اجتماعی و علمی و مستند سازی سازمانها و احزاب و کارخانه ها و بانکها و ..... شمولیت وسیع و گسترده دارد و در واکاوی تحولات معاصر بعد از انقلاب اسلامی در حرکت رو به جلوی کشور اطلاعات مهمی را در اختیار پژوهشگران می گذارد.

گفتمان در شمار آن دسته از روش شناسى ها است كه دركى تـازه از نحـوه پدیداری موقعیت ها به دست می دهد. این نظریه، در پی شناسایی ارتباطات نهفته میان دانش، قدرت و رخداد، وجوه ناپیدای منجر به تحول در تـاريخ/موقعیت را باز می شناسد و نحوه گسترش تاریخ/موقعیت ها به وضعیت های تازه تر و ناشناخته را کشف می نماید. بر این  اساس دو کارکرد کانونی برای مطالعات گفتمانی می توان لحاظ نمود: مطالعات گفتمانی لایه ای از آگاهى را شناسایی می کند که معمولاً در سنت هـای كلاسـيك علوم انسانی فراچنـگ نمـی آيـد و راهی به شناخت آن ها گشوده نمی شود. این لایه پراهمیت از آگاهی، چونان نیمه به ظاهر خالی لیوان، حاوی حجمی معناداری است که در عمل به موقعیت مشهود شکل و سامان می بخشد. این مهم بیانگر کارکرد مطالعات گفتمانی در کشف وجوه نامرئی و پنهان، اما مهم و تحول بخش، در مطالعات علوم انسانی است. مطالعات گفتمانی به كار شناسايى سیر تحول درونى یک موقعیت فکری/تاریخی/اجتماعی و توضـيح منطـق ارتبـاط دهنده آن با زنجیره ای از موقعیت های همبسته می آيد. مشخصا تمركـز گفتمـان بـر کشف سـازوكارهای انسـجام يـابى يـك مجموعه از روابط در هم تنیده، به شناخت منطق توليد همبستگى و گسترش سـازگاری در درون نظـام وارهای کمک می کند که از ايـده هـا، اَعمال فردی و گروهى، اظهارات، تكنيك های منجر به بروز و ظهور قدرت اجتماعى، و بستر معرفتى جاری در آن روابط خبر می دهد. این مهم بيانگر استعداد مطالعات گفتمانى در گسترش رویکرد انتقادی ذیل تاملات دیسیپلین های مختلف علوم انسانی، از فلسفه گرفته تا تاریخ، علوم سیاسی، جامعه شناسی و الهیات اسـت.