به‌خصوص در دو دهه‌ی گذشته از هزاره‌ی سوم میلادی، بروز رخدادهای مختلفی همچون جنگ، نزاع، خشونت، و تروریسم در یک سو، و همگرایی‌ها، همکاری‌ها، همدلی‌ها، و همزیستی‌ها در سوی دیگر، چه در مقیاس جهانی یا محلی، ملی یا بین‌المللی، دولتی یا مردم‌نهاد، سبب شده است که بسیاری از اندیشمندان و پژوهشگران، بر خلاف پیش‌بینی‌های قبلی، بپذیرند که حیات دین در جهان امروز به منزله‌ی پديده‌اي زنده، نمایان، اثرگذار و تعيين‌کننده تداوم دارد. به‌ویژه، تحولات اجتماعی محلی و جهانی چه در ابعاد مثبت یا چالش‌آفرین آن در دوران کرونا به ما یادآور شده است که وضعیت دین و دینداری در جوامع مختلف می‌تواند به دلایل متعدد با کیفیت زندگی بشر مرتبط گردد. به همین سبب، التفات به مطالعه‌ی انتقادی دین و ارائه‌ی تحلیل‌های عمیق و چندرشته‌ای در مسائل و مباحث مختلف مرتبط به ادیان، در نظر محققان و سیاست‌گذاران ضروری بوده است و همچنان نیز خواهد بود. این مطالعات در یک‌ دهه‌ی گذشته با تحولاتی نو به نو در عرصه‌های نظری و روش‌شناختی در علوم اجتماعی و انسانی همراه بوده؛ و به همین ترتیب، در حوزه‌ی دین‌پژوهی نیز الگوها و چشم‌اندازهایی تازه برای مطالعه‌ی دین پدیدار شده و گسترش و اقبال یافته است. این کارگاه سه‌ جلسه‌ای می‌کوشد برخی از چهارچوب‌‌های تحلیلی نوپدید در مطالعات دینی امروز را مرور نماید.