زبان «عربی فصیح معاصر» یا MSA یکی از زبان‌های شش‌گانۀ رسمی در سازمان ملل متحد است. این زبان گرچه فرزند عربی قرآنی و عربی کلاسیک است، امّا با آن‌ها تفاوت‌هایی در واژگان و قواعد و آوا دارد. این زبان، با آن‌که در بیست و چند کشور جهان، تنها زبان رسمی یا یکی از چند زبان رسمی است، اما زبانی طبیعی نیست؛ یعنی هیچ مادری با نوزادش به عربی فصیح سخن نمی‌گوید. بلکه هردو صورت این زبان، یعنی صورت گفتاری و نوشتاری، فقط زبان آموزش و رسانه‌های رسمی است. و البته همین زبان عربی فصیح معاصر، در هر منطقه، هنگام گفتار، ویژگی‌های آوایی آن منطقه را می‌گیرد؛ این است که مثلاً در اخبار رسمی مصر می‌شنوید که می‌گویند /گمال/ عبدالناصر، ولی در لبنان می‌شنوید /ژوبران خلیل ژوبران/.این کلاس می‌تواند مقدمۀ خوبی برای خودآموزی زبان عربی فصیح معاصر یا انتخاب گویش دلخواه برای یادگیری عربی باشد. همچنین مقدمۀ لازم برای کلاس‌های احتمالی آیندۀ ما با موضوع «عربی فصیح معاصر: فهم و ترجمۀ کتبی و شفاهی» است.

به‌خصوص در دو دهه‌ی گذشته از هزاره‌ی سوم میلادی، بروز رخدادهای مختلفی همچون جنگ، نزاع، خشونت، و تروریسم در یک سو، و همگرایی‌ها، همکاری‌ها، همدلی‌ها، و همزیستی‌ها در سوی دیگر، چه در مقیاس جهانی یا محلی، ملی یا بین‌المللی، دولتی یا مردم‌نهاد، سبب شده است که بسیاری از اندیشمندان و پژوهشگران، بر خلاف پیش‌بینی‌های قبلی، بپذیرند که حیات دین در جهان امروز به منزله‌ی پديده‌اي زنده، نمایان، اثرگذار و تعيين‌کننده تداوم دارد. به‌ویژه، تحولات اجتماعی محلی و جهانی چه در ابعاد مثبت یا چالش‌آفرین آن در دوران کرونا به ما یادآور شده است که وضعیت دین و دینداری در جوامع مختلف می‌تواند به دلایل متعدد با کیفیت زندگی بشر مرتبط گردد. به همین سبب، التفات به مطالعه‌ی انتقادی دین و ارائه‌ی تحلیل‌های عمیق و چندرشته‌ای در مسائل و مباحث مختلف مرتبط به ادیان، در نظر محققان و سیاست‌گذاران ضروری بوده است و همچنان نیز خواهد بود. این مطالعات در یک‌ دهه‌ی گذشته با تحولاتی نو به نو در عرصه‌های نظری و روش‌شناختی در علوم اجتماعی و انسانی همراه بوده؛ و به همین ترتیب، در حوزه‌ی دین‌پژوهی نیز الگوها و چشم‌اندازهایی تازه برای مطالعه‌ی دین پدیدار شده و گسترش و اقبال یافته است. این کارگاه سه‌ جلسه‌ای می‌کوشد برخی از چهارچوب‌‌های تحلیلی نوپدید در مطالعات دینی امروز را مرور نماید.

پسا دکترا (Postdoc) دوره‌ای معمولاً یک تا پنج ساله (در بیشتر موارد دو ساله) است که دانشجویان سال‌ آخر دکترا، فارغ‌التحصیلان و اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها می‌توانند در آن مشارکت کنند. دوره‌های پسادکترا در اغلب قریب به اتفاق موارد به عنوان یک شغل تعریف می‌شوند و پذیرفته‌شدگان حقوق دریافت می‌کنند. به سبب اینکه در نظام آموزشی کشور ما پسادکترا تقریبا تعریف ناشده است، دانشجویان, فارغ‌التحصیلان و اعضای هیئت علمی دانشگاهی معمولاً اطلاعی دقیق از ماهیت این دوره و چگونگی اقدام و پذیرش برای آن را ندارد. در کارگاه حاضر تلاش می‌شود تا ابعاد مختلف این موضوع برای مخاطبان علاقه‌مند به استفاده از فرصت‌های بین المللی در زمینه پسادکترا توضیح داده شود.

به‌خصوص در دو دهه‌ی گذشته از هزاره‌ی سوم میلادی، بروز رخدادهای مختلفی همچون جنگ، نزاع، خشونت، و تروریسم در یک سو، و همگرایی‌ها، همکاری‌ها، همدلی‌ها، و همزیستی‌ها در سوی دیگر، چه در مقیاس جهانی یا محلی، ملی یا بین‌المللی، دولتی یا مردم‌نهاد، سبب شده است که بسیاری از اندیشمندان و پژوهشگران، بر خلاف پیش‌بینی‌های قبلی، بپذیرند که حیات دین در جهان امروز به منزله‌ی پديده‌اي زنده، نمایان، اثرگذار و تعيين‌کننده تداوم دارد. به‌ویژه، تحولات اجتماعی محلی و جهانی چه در ابعاد مثبت یا چالش‌آفرین آن در دوران کرونا به ما یادآور شده است که وضعیت دین و دینداری در جوامع مختلف می‌تواند به دلایل متعدد با کیفیت زندگی بشر مرتبط گردد. به همین سبب، التفات به مطالعه‌ی انتقادی دین و ارائه‌ی تحلیل‌های عمیق و چندرشته‌ای در مسائل و مباحث مختلف مرتبط به ادیان، در نظر محققان و سیاست‌گذاران ضروری بوده است و همچنان نیز خواهد بود. این مطالعات در یک‌ دهه‌ی گذشته با تحولاتی نو به نو در عرصه‌های نظری و روش‌شناختی در علوم اجتماعی و انسانی همراه بوده؛ و به همین ترتیب، در حوزه‌ی دین‌پژوهی نیز الگوها و چشم‌اندازهایی تازه برای مطالعه‌ی دین پدیدار شده و گسترش و اقبال یافته است. این کارگاه سه‌ جلسه‌ای می‌کوشد برخی از چهارچوب‌‌های تحلیلی نوپدید در مطالعات دینی امروز را مرور نماید.

زبان «عربی فصیح معاصر» یا MSA یکی از زبان‌های شش‌گانۀ رسمی در سازمان ملل متحد است. این زبان گرچه فرزند عربی قرآنی و عربی کلاسیک است، امّا با آن‌ها تفاوت‌هایی در واژگان و قواعد و آوا دارد. این زبان، با آن‌که در بیست و چند کشور جهان، تنها زبان رسمی یا یکی از چند زبان رسمی است، اما زبانی طبیعی نیست؛ یعنی هیچ مادری با نوزادش به عربی فصیح سخن نمی‌گوید. بلکه هردو صورت این زبان، یعنی صورت گفتاری و نوشتاری، فقط زبان آموزش و رسانه‌های رسمی است. و البته همین زبان عربی فصیح معاصر، در هر منطقه، هنگام گفتار، ویژگی‌های آوایی آن منطقه را می‌گیرد؛ این است که مثلاً در اخبار رسمی مصر می‌شنوید که می‌گویند /گمال/ عبدالناصر، ولی در لبنان می‌شنوید /ژوبران خلیل ژوبران/.

به نام خدا آکادمی طومار اندیشه با همکاری آکادمی زیتون برگزار می‌کند: (کارگاه شمارۀ ۱۳)   عنوان کارگاه: پروپوزال‌نویسی برای فرصت‌های بین‌المللی علوم انسانی   مدرس: […]

محققان ایرانی علاقه‌مند به تحصیل و تحقیق در مؤسسات آموزش عالی خارج از کشور نوعاً به فرصت‌های مطالعاتی، دوره‌های دکتری، و پست دکترا از دریچۀ پژوهشی می‌نگرند. شکی نیست که محور اساسی بسیاری از این فرصت‌ها پژوهش است. در عین حال، کمتر دورۀ دکتری یا پست دکتری می‌توان یافت که انتظار تدریس مستقل یا کمک مربیگری از کاندیدای مورد نظر نداشته باشند. حتی در فرصت‌های مطالعاتی که ابتدائاً هیچ انتظاری نسبت به تدریس وجود ندارد شانس تمدید کردنِ این فرصت‌ها برای سال‌های آتی در صورتی که کاندیدا توانمندی تدریس داشته باشد بسیار بیشتر است. اما تفاوت‌ها و شباهت‌های تدریس، روش‌ها و اهداف آن در مؤسسات آموزش عالی در خارج از کشور با ایران چیست؟ در این کارگاه، با تکیه بر فضای موسسات آموزش عالی در امریکا در حوزۀ علوم انسانی تلاش خواهیم کرد تصویر دقیق‌تری از لوازم تدریس موفق در این حوزه ارائه دهیم.