۱۳۹۷/۰۷/۰۸

کتابی مهم از میراث اهل سنت در قرن هفتم دربارۀ فضائل اهل بیت علیهم السلام

در بین تألیفاتی که در باب فضائل اهل بیت پیامبر(ص) تألیف شده كتابهایی دیده می شوند که مؤلفین آنها در عین حال که از اهل سنت هستند و بعضا بسیار شاخص در اعتقاد به مذهب خود، ولی در این کتابها به امامان ۱۲ گانه شیعه اشاره كرده اند و به ذکر مناقب و فضائل آنها با تعابیری چون «امام» و «معصوم» پرداخته اند.
۱۳۹۶/۰۶/۰۹

کاتب نسخۀ رجال کشی کیست؟

کهن ترین نسخۀ «رجال کشی» متعلق به قرن ششم هجری قمری است که کتابخانۀ آیت الله مرعشی از آن نگهداری می شود. این نسخه پیش از این در کتابخانۀ شخصی مرحوم حاج شيخ حسن مصطفوی صاحب انتشارات مكتبۀ بوذرجمهري در تهران بوده (الثقات العيون 310). وی نیز در تحقیق رجال کشی از این نسخه بهره برده است.

۱۳۹۶/۰۲/۲۵

نسخه ای بسیار کهن از امالی شیخ صدوق

کثرت استنساخ نسخه های کتاب های شیعی در دورۀ صفویه و حمایت های بسیار زیاد سلاطین صفوی جهت ترویج آثار شیعی برای تقویت پایه های حکومت شیعی، و از طرف دیگر غنیمت شماردن این فضا و بهره برداری خوب از آن توسط دانشمندان شیعه، سبب شد تا هزاران هزار نسخه از این دوره به ما به میراث برسد.

۱۳۹۵/۱۱/۲۴

قدیمترین منبع حدیثی در ثواب زیارت حضرت معصومه ع و سنّت روایت آن

در رابطه با فضیلت و ثواب زیارت حضرت فاطمۀ معصومه (سلام الله علیها) و شهر قم معدود روایاتی به ما رسیده که معروف ترین آن حدیثی است مروی از امام رضا (علیه السلام) با عبارت: «مَن زَارَهَا فَلَهُ الجَنَّة» «کسی که او را زیارت کند بهشت بر او واجب می شود»، این حدیث از لحاظ سند و متن در اعلا درجۀ اعتبار قرار دارد.

۱۳۹۵/۰۹/۲۸

کتابی ناشناخته از ادیبی شیعی در قرن پنجم هجری

تاريخ علمی، سیاسی و اجتماعی «نیشابور» مهمترین شهر خراسان بزرگ، به پهنای تاریخ ایران وسیع و دامنه دار است، و در بسیاری از وقایع تاریخی ایران از آن یاد می شود. تلخیص های کتاب «تاریخ نیشابور» حاکم نیشابوری (ت 405 ق) دریچه ای است کوچک که گوشه ای از تاریخ درخشان علمی این شهر را به ما می نمایاند.

۱۳۹۵/۰۸/۲۲

نکاتی درباره یکی از شاگردان مدرسه سیّار علامه حلی

يکي از مهمترين خدماتی که در قرن هشتم هجری برای تشیع ایرانیان صورت گرفت توسط علامه حلی (ت 726 هـ) بود؛ او که خود سبب تشیع سلطان محمد خدابنده بود او را نیز در بسیاری از سفرهایش همراهی کرد تا با این همراهی بتواند بنیان تشيع را در ايراني که اغلب شهروندانش در آن زمان عامي مذهب بودند، مستحکم گرداند.