در درسگفتارهای منطق، کانت قوه ی حُکم را چونان یک تمثل پیچیده (تصور یک و دو) در یک آگاهی واحد توصیف می کند که در رابطه با تمثلات دیگر به وحدتی می رسند که می توان آن را به عنوان مفهوم در نظر گرفت.