بسمه تعالی

میز پژوهش هفته – شماره ی ۳ (۹ الی ۲۲ تیرماه ۱۳۹۷)

پاییز سال گذشته در همایشی به مناسبت نقد و ارزیابی کتاب استاد دکتر فون اشتوش در باره ی حضرت مسیح (علی نبینا و آله و علیه السلام) در قرآن با عنوان:
Koranische Zugänge zu Jesus Christus in der Perspektive Komparativer Theologie
در مونستر آلمان برگزار شد که در آنجا بنده نیز یکی از منتقدان بودم. یکی از نقدهای من به ایشان در باره ی رابطه ی معنای “عید” در سوره ی مائده با مفهوم عهد و پیمان بود. پس از بازگشت ایشان طی یادداشتی از من خواستند تا در باره ی مقصود خود بیشتر توضیح دهم و من نامه‌ای چند صفحه‌ای برایشان نوشتم که خود شالوده ی یک مقاله بود. در طی یک هفته در سال گذشته مطالب یادداشت‌های خودم را از آلمانی به فارسی برگرداندم، به بسط آنها پرداختم و منتظر زمان مناسبی برای تدوین آن شدم. در طول دو هفته ی گذشته اشتغال اصلی من بر روی بسط و تدوین آن مطالب در قالب نوشتاری قابل انتشار بود که اکنون متن دو مقاله در حال نهایی‌سازی است:

مقاله ی اول: بازخوانی آیه ی مائده با رویکردی متنی- بافتی
مقاله ی دوم: واژه ی قرآنی عید در پرتو ریشه‌شناسی سامی

هدف من در این دو مقاله که از نظر محتوایی مکمل یکدیگر هستند، آن است که با شواهد تفسیری و زبان‌شناختی نشان دهم واژه ی «عید» در تنها کاربرد آن در قرآن کریم چه معنایی دارد؟ ارتباط آن با اعیاد مسیحی چیست؟ و چرا قرآن کریم بر این عید تأکید کرده است؟

افزون بر آن، به مناسبت ارائه ی درس‌گفتاری در دوره ی دکتری ارتباطات در دانشگاه امام صادق (علیه السلام)، به دسته‌بندی اندیشه‌های شخصی خود در باره ی «نظریه ی فرهنگ» پرداختم که بناست در طول هفته‌های آینده در قالب دو جلسه، به عنوان نخستین ارائه از نظریه ی خودم در باره ی چیستی فرهنگ و سازوکار آن، به مخاطبان عرضه گردد.

هدف من آن است که در این دو جلسه، رئوس کلی اندیشه‌های چندساله ی خود در باره ی نظریه ی فرهنگ را در قالب یک طرح کلی و منسجم ارائه نمایم.

به فضل الهی پس از ارائه و دریافت بازخوردها، زمینه ی انتشار آن نیز إن شاء الله به زودی فراهم خواهد شد.

از سری یادداشت های دکتر احمد پاکتچی